#alkohol

Próba otwarcia drzwi po alkoholu

Wiedza jest jak alkohol.
Lepiej więcej niż mniej żeby nie było niedosytu.
Ale od nadmiaru też głowa boli.

Po niedawnym filmiku z częstochowskiego klubu, tym razem ujęcie na jedną z centralnych ulic w Częstochowie, jak pisze jedna z gazet:

7 lutego ok. godz. 1 w nocy 24-letni mężczyzna wracał z kolegami ze spotkania towarzyskiego. Na placu Biegańskiego mijał kilkunastoosobową grupę, która śpiewała piosenkę o częstochowskim klubie piłkarskim. 24-latek użył dwóch niepochlebnych słów, co wywołało agresję wśród kibiców. Trzy osoby rzuciły się na niego. Szczególnie brutalny był 21-letnie mężczyzna, który skopał pokrzywdzonego, gdy ten leżał na ziemi. 24-latek doznał złamania nosa, łokcia, stłuczenia głowy. Stracił przytomność i obudził się w szpitalu.

To jedno z tych wydarzeń w ramach akcji miasta - "Aleje, tu się dzieje"

Do czego doprowadzi skrajna tolerancja?
Czego Norwegowie mogą się nauczyć od Polaków?
A czego Polacy od Norwegów?
Krótka wizyta w Norwegii - fakty i mity Państwie dobrobytu.

tak jak w temacie. Materiał niewłasny.



Zaj🤬e z dumperta

Jakie sortowanie preferują alkoholicy?

ukryta treść

Bąbelkowe

Gdyby przed baranem
postawić dwa wiadra: jedno z wodą, a drugie z wódką, to które wybierze?

Oczywiście wiadro z wodą. A dlaczego?

Bo to baran.

Taki tam wpis o mojej matce alkoholiczce

Alkohol obok amfetaminy jest najgorszym narkotykiem, bo nie tylko niszczy psychikę, ale i rodziny.

Tak jest w moim przypadku. Tak mam w domu alkoholika, a jest nim moja mama, która pije nawet 8 piw dziennie i nie raz widać, ze jest wstawiona. Mówiąc szczerze, gówno mnie obchodzi, że mama niszczy swój organizm, ale k🤬a boli to, że mój najmłodszy brat będzie uważał piwo za coś normalnego. Nie zdziwię się, jeśli nie uda mi się go w przyszłości sprowadzić na normalną drogę i to kurewsko boli.
Nie zliczę ile było kłótni w domu z powodu tego j🤬ego piwa, te kłótnie ja wywoływałem, bo cholernie boli mnie to, że ona pije i niszczy nie tylko siebie, ale i rodzinę.
Wszystko się zaczęło od długów, które ojciec narobił i moja mama, nie wytrzymywała psychicznie i zaczęła pić, bo mówi, ze bez piwa skończyła by na sznurze. Dla mnie to gówno prawda i niestety ciężko jest mi jej współczuć, bo przez piwo nie potrafi być stanowcza, przez co bracia robią co chcą i nie raz ja muszę wkraczać do akcji, ale niestety nie jestem za dobrym autorytetem, wiec współczuję braciom. Czego współczuje? Tego, że muszą się wychowywać w tak patologicznej rodzinie, ojciec na szczęście za granicą robi, więc jest mniej kłótni o nic, ale i tak pozostaje kwestia długów i piwa.
Ja miałem to szczęście, że wychowywałem się, gdy rodzinka jeszcze w miarę normalna była, a teraz to tragedia. Mama z domu nie wychodzi, bo się boi ludzi, przez co najmłodszy brat siedzi cały czas w domu i jedyny kontakt z ludźmi ma w szkole. Wiem, że mógłbym to zmienić wychodząc z nim, ale nie umiem się zmusić, a po drugie jak chcę wyjść z jakimś z braci to mamuśka gada, ze zimno itp.
Jest cholernie przewrażliwiona, ale jak się ociepli na dworze, zacznę wychodzić z najmłodszym bratem by nie wyrósł z niego samotny maminsynek.

hacerking.blogspot.com/2015/01/mamo-nie-pi.html

- Włodek, ja dziś nie piję. Mam wrzoda.

- Nie p🤬l, pij! Ja też jestem żonaty.

Wzięte z życia i z tablicy facebookowej znajomego. Historia prawdziwa w 100%, bo miałem przyjemność jechać po niego autem.

Cytując:
Innego razu, miałem okazje zawitać do Palestyny(taka wieś w Łódzkiem). Właściwie to się tam obudziłem, a jak się tam znalazłem nie mam pojęcia do dzisiaj.
Nie wiedząc jeszcze gdzie się znajduje, szedłem przed siebie dróżką co prawda piaskową, ale o szerokości wystarczającej, aby przejechał nią tir pełen bogatych kulturowo emigrantów.
Idąc sobie tak z 5 minut mijam tabliczkę "Witaj w Palestynie!"
-Następuje chwila konsternacji, małe zawachanie, czy aby na pewno przeczytałem to co przeczytałem, usiadłem, i uświadomiłem sobie że rzeczywiście jestem w Palestynie. Niestety mój mózg z racji odwodnienia i braku substancji odżywczych nie zarejestrował faktu, że wszystko to było napisane po Polsku, tak więc usiadłem i zacząłem płakać, pytając się jednocześnie samego siebie, jakim cudem przeszedłem po pijaku z Polski do Palestyny, gdzie są moi koledzy, i jak ja teraz wrócę do domu.