Dwie babcie sklerotyczki poszły do kina. Po seansie na ulicy spotykają dziadka.
Dziadek: "Na czym byłyście?".
Babcia1: "Eeee.. Jak się nazywa takie co z ziemi wyrasta?"
Dziadek: "Drzewo?"
Babcia1: "Nie, mniejsze..."
Dziadek: "Kwiat jakiś?"
Babcia1: "Tak, tak... ma takie zielone i na końcu czerwone."
Dziadek: "Tulipan?"
Babcia1: "Nie, nie...kolce, kolce ma..."
Dziadek: "Róża?"
Babcia1: "Ooooo, właśnie! [odwraca się do drugiej] Róża, na czym byłyśmy w kinie?"
Babcie rozmawiają o swoich wnukach:
- Mój będzie ogrodnikiem, bo cały dzień siedzi w ogródku i grzebie w ziemi.
- Mój będzie lekarzem, bo cały dzień bandażuje lalki.
- A mój będzie pilotem, bo cały dzień macza szmatę w benzynie, wącha ją i mówi
- Babciu, ale odlot...
- Te kocie ruchy, te gesty rękami.
- A po co nasze mohery miałyby się tak gibać?
- Po co? Po co?
- Po to, żeby nie wyglądać jak żelbetonowy kloc.
Polski moher nie ma luzu.
Rusza się jak wóz z węglem.
A przydałoby się trochę polotu i finezji
w tym smutnym jak p🤬da kraju.