JoSeed napisał/a:
O masz...
To w sumie nieco mnie pocieszyłeś, bo już mialam obawy że jednak te pierwsze ogniwa były czarne.... uff.😎
Najdziwniej jest we Włoszech jak Włoch mówi do Słowianina "ciao", nie wiadomo, czy mu odpowiedzieć, czy wyj🤬.
Z chata GPT:
skąd się wzięło ciao we włoskim?
ChatGPT powiedział:
Włoskie „ciao” ma bardzo ciekawą i nieoczywistą historię — jego korzenie sięgają weneckiego dialektu i mają związek z… niewolnictwem.
Etymologia „ciao”:
Słowo „ciao” pochodzi od weneckiego zwrotu „s-ciào vostro” lub „s-ciavo vostro”, co dosłownie oznacza „jestem waszym niewolnikiem” (porównaj z łacińskim sclavus – niewolnik).
Jak to się stało?
W średniowiecznej Wenecji i w innych częściach północnych Włoch, „s-ciavo” było formą grzecznościowego powitania, wyrażającą pokorę i oddanie (podobnie jak np. hiszpańskie „su servidor” – „do usług”).
Z czasem forma ta została skrócona i uproszczona do „ciao”.
W XIX wieku „ciao” rozprzestrzeniło się poza Wenecję na inne regiony Włoch.
Dziś „ciao” używane jest powszechnie jako nieformalne „cześć” (na powitanie i pożegnanie).
Ciekawostki:
Choć dziś „ciao” jest używane przyjacielsko i na luzie, jego pierwotne znaczenie było bardzo uniżone.
Podobne słowa pochodzące od „sclavus” istnieją w wielu językach — np. angielskie „slave”, polskie „sługa” czy rosyjskie „sluga”.
