Grymson napisał/a:
To akurat prawda. Z 2 lata temu pracowałem z gościem na magazynie (który na nim dorabiał), który pracował na płycie lotniska. Uprawnień od c🤬ja, jakieś odladzarki i inne gówna, odpowiedzialność w c🤬j, układanie bagaży w lukach żeby waga była ok, podpisywanie wszystkiego swoim nazwiskiem, tankowanie paliwa tyle ile trzeba. Pytam ile za to dostaje, a ten że 5500 i że jeszcze musi płacić za parking przy lotnisku miesięczny abonament.
K🤬a! Ochroniarze w firmie, w której robię, mają na łapę 4900, a żadnej większej odpowiedzialności. Ich cała robota, to siedzieć przed monitorem, wydać w ciągu dnia, kilkadziesiąt przepustek dla gości, sprawdzić bagażniki wyjeżdżających aut, wypisać kilka kretyńskich raportów, od czasu do czasu, przebadać kogoś alkomatem i przejść się na patrol z pięć razy na 12 godzin. Ich kierownik ma 6000 na łapę, a tylko w godzinę obrobi papierki i nic więcej nie robi, poza wk🤬ianiem podwładnych. Biorąc jednak pod uwagę, że w ich pracy, muszą się wykazać znajomością kilku systemów i programów komputerowych, wiedzą z zakresu przepisów porządkowych, a przede wszystkim, codziennie użerać się z alkoholikami, ćpunami, niedorozwiniętymi biurwami z administracji i głupimi butloszczochami, i tak za mało zarabiają. Żeby jednak ktoś na lotnisku, ze znacznie większą odpowiedzialnością, wieloma ukończonymi kursami i uprawnieniami, zarabiał mniej, niż byle kierownik ochrony, to już jest sk🤬ysyństwo. Jak to jest, że w każdym normalnym kraju, ktoś, kto cokolwiek umie, pomijając poziom wykształcenia, ale ma jakąś minimalną wiedzę, kwalifikacje, doświadczenie i staż pracy dłuższy, niż 3 miesiące, otrzymuje wystarczające wynagrodzenie, by godnie żyć, bez potrzeby dorabiania na drugim etacie i może sobie nająć dwupokojowe mieszkanie za 1/3 wysokości wynagrodzenia na łapę? Tymczasem, w Polsce, 1/4 pracowników, wciąż dostaje minimalne stawki, które ledwie wystarczą na najem kawalerki i życie na poziomie, który ONZ uznaje za głębokie ubóstwo i zagrożenie bezdomnością; pomimo wykształcenia, wiedzy, doświadczenia. Nawet, po 20 latach pracy w zawodzie. Ja zarabiam nieźle, adekwatnie do swoich obowiązków i wiedzy, ale nie dziwię się ludziom, którzy z tego syfu sp🤬alają do Niemiec, Norwegii, Wlk. Brytanii... Pracodawcy w Polsce nie szanują pracowników. Proste porównanie statystyk: w Polsce, miesięczne wynagrodzenie minimalne lub minimalną stawkę godzinową, otrzymuje dokładnie 23,8% pracowników; w Niemczech, to 5,6% i są to tylko niektórzy pracownicy sezonowi, praktykanci, młodociani i pierwszy raz wchodzący na rynek pracy. Taka różnica.
