wojasasiok napisał/a:
@
: P🤬lisz jak Francuzi 20 lat temu, rzeczywistość dowiodła do czego prowadzi takie myślenie!
Kiedy Geraldinio ma racje..
Historia islamu na ziemiach polskich, której dziedzictwo odczuwamy po dzisiejszy dzień, rozpoczyna się w wieku XIV, wraz z początkami osadnictwa muzułmanów w Wielkim Księstwie Litewskim, związanym z Polską unią. Owymi pierwszymi muzułmanami byli Tatarzy ze Złotej Ordy. Byli to jeńcy, wzięci do niewoli w wyniku wojen Książąt Litewskich ze Złotą Ordą i dobrowolni emigranci, opuszczający swe rodzinne strony z powodu panujących tam okresowo klęsk głodu i walk o władzę, w których nie raz sami brali udział i po przegranej musieli uciekać przed prześladowaniami.
Społeczność muzułmańska w Polsce po II wojnie światowej zmieniała się. Muzułmanie przenosili się ze wsi do miast, na większą skalę niż to miało miejsce przed wojną. Powoli zanikały tradycyjne zawody jak garbarstwo i rolnictwo, muzułmanie polscy zawodowo przestali się odróżniać od ludności polskiej innych wyznań. Muzułmanie polscy zatracali niektóre własne obyczaje i coraz bardziej upodabniali się do ogółu ludności polskiej, z którą na co dzień mieli kontakt.
W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX w. do mieszkających od wieków w Polsce Tatarów zaczęli dołączać nowi przybysze z krajów muzułmańskich, zwiększając liczebność wyznawców islamu w Polsce. Byli to głównie Arabowie podejmujący studia na polskich uczelniach, w mniejszym stopniu imigranci. Większość z nich po zakończeniu studiów wracała do rodzinnych stron, niektórzy jednak zostawali w Polsce na stałe.
