Sylyndrill napisał/a:
Supur. Wszystko pięknie ładnie, stawiacie zatem broń naprzeciw broni. Macie racje, zgadzam się w 100%. Katany są o wiele lepszymi ostrzami niż miecze europejskie. Europejski oręż bardziej zadawał obrażenia cięto - obuchowe. Bardziej skupiał się na sile uderzenia, niźli na technice, czy precyzji.
Nie mogę się z Tobą zgodzić. Zarówno katana, jak i miecz długi, były znakomitymi ostrzami. Obie te bronie są piękne i świetnie się sprawdzają w warunkach, w których ich używano.
Cytat:
Problem polega na tym, że stawianie ostrza naprzeciw ostrza jest bezcelowe. Postawmy europejskiego rycerza naprzeciw japońskiego samuraja!
Stawianie europejskiego rycerza przeciwko samurajowi jest tak samo bezcelowe. Taka konfrontacja nigdy nie nastąpiła, zatem gdybanie na ten temat ma nikły sens, szczególnie, jeżeli się wiedzę na temat uzbrojenia i sposobów walki czerpie z wyczynów znajomego z bractwa rycerskiego, a nie z książek i doświadczeń własnych. Bez urazy.
Cytat:
1. Europejscy rycerze byli zahartowani w boju. Rycerze, czy też żołnierze, wysyłani byli na bitwy, wojny, batalie, kiedy najtrudniejszym zadaniem dla Samurajów było... zapędzanie chłopów do pracy.
Chętnie bym poznał źródło Twojej teorii. Bitwy z udziałem samurajów bywały niejednokrotnie znacznie bardziej krwawe, aniżeli ich europejskie odpowiedniczki (japońskie czasy feudalne ogólnie moim zdaniem były nieco brutalniejsze, chodzi głównie o wojny domowe i trochę inaczej pojmowany honor), z tego względu, iż w Japonii nie brano jeńców, natomiast w Europie było to wśród rycerstwa powszechne. Powodem był okup. Rycerze na ogół starali się między sobą w bitwie nie zabijać, bowiem w tym momencie straciliby szansę na podreperowanie budżetu.
Cytat:
2. Rycerz, który musiał na polu bitwy wytrzymać w zbroi płytowej, namachać się jak szalony i jeszcze przeżyć, musiał mieć nieziemską kondycję.
[Dla ścisłości, dzisiejsze bractwa rycerskie ( kiedy te czasy już nie są popularne ) posiadają prawdziwe zbroje z tamtego wieku. Mój znajomy jest owym rycerzem, widziałem jak macha mieczem i ile potrafi wytrzymać biegając i walcząc w takim pancerzu ( a on nie jest "Rycerzem" hartowanym od dziecka na tę funkcję, tylko zwykłym facetem )].
Samuraje zaś posiadali pancerze skórzane z wstawkami drewnianymi. Były one bardzo lekkie i swobodne, ale zapewniały bardzo mierną ochronę.
Rycerz w bitwie rzadko kiedy miał na sobie pełną zbroję płytową. pominę fakt, że okres jej popularności to już praktycznie nowożytność. Zbroje samurajskie natomiast bywały równie ciężkie, co europejskie, a ponadto akurat napierśnik przeważnie składał się z elementów metalowych, a nie skóry i drewna. Reszta samurajskiej zbroi owszem, zbudowana była głównie z wielu warstw jedwabiu oraz elementów drewnianych, lecz tutaj po prostu chodziło o inny sposób walki. Główną bronią samuraja przez wieki był nie miecz, a łuk. Zatem największe zagrożenie stwarzały strzały. Stąd taka, a nie inna budowa pancerza.
Cytat:
Jeżeli zatem porównamy: mierny oręż Europejczyka, wspaniały, twardy, chroniący 90% ciała pancerz, kondycję owego woja, która jest na bardzo wysokim poziomie + coś najcenniejszego, DOŚWIADCZENIE W BITWIE...
Czyli mam rozumieć, że samuraj doświadczenia w bitwie nie miał, hę? Jasssne, bo czymże jest 400 lat ciągłych wojen domowych + najazdy mongolskie ;p Kasta samurajów przestała tak naprawdę walczyć w bitwach (bo ich po prostu wówczas nie było...) od czasów shogunatu Tokugawa ustanowionego w 1603 roku, który skutkował pokojem trwającym 250 lat.
Cytat:
Do:
Przewspaniałego oręża Samurajów, mocno miernego pancerza średnio ograniczającego ruchy, praktycznie zerowego pojęcia na temat prawdziwej walki...
To moim skromnym zdaniem:
Rycerz > Samuraj.
Bez komentarza.
- ostatnia aktualizacja:
39 minut temu
