29
544
Ta szambiarka to symulator Gangesu.
Burn! Loot! Murder!
podpis użytkownika
Każdy dzień jest nową przygodą, jeśli jesteś wystarczająco niekompetentny.Burn! Loot! Murder!
Mógł czerpać od razu z szambiarki, takie rozrzedzone nie działa oczyszczająco jak Ganges
Rotary napisał/a:
Mógł czerpać od razu z szambiarki, takie rozrzedzone nie działa oczyszczająco jak Ganges
On po prostu odbudowuje hinduską florę bakteryjną, na Ganges przyjdzie jeszcze czas
Ganges to nie rzeka – to ciekły ściek pełen życia, które chce cię zabić. Poziomy bakterii kałowych przekraczają dopuszczalne normy setki razy. Chemikalia, toksyny, wirusy, mikroby – wszystko razem w jednej „świętej” kąpieli. Można wejść, ale wyjść zdrowym? Powodzenia.
"Toksyczny skład wody Gangesu:
1. Zawiesina fekalna i ścieki komunalne
Opis naukowy: Ganges przyjmuje codziennie od 1 do 3 miliardów litrów nieoczyszczonych ścieków, zawierających fekalia ludzkie i zwierzęce.
Zawartość: wysokie stężenia wskaźników kałowego zanieczyszczenia – Escherichia coli, enterokoki fekalne, związki azotu i fosforu.
Efekty zdrowotne: choroby jelitowe, dur brzuszny, czerwonka, ostre zatrucia pokarmowe, przewlekłe zapalenie przewodu pokarmowego.
2. Patogeny bakteryjne
Zidentyfikowane bakterie chorobotwórcze:
Vibrio cholerae – cholera
Salmonella typhi/paratyphi – dur brzuszny
Shigella dysenteriae – czerwonka bakteryjna
Campylobacter jejuni – zapalenie jelit
Obecność: potwierdzona w próbkach z różnych sekcji rzeki, zwłaszcza w obszarach miejskich (np. Waranasi).
Ryzyko zdrowotne: ostra biegunka, odwodnienie, śmierć u dzieci i osób osłabionych. Wysoka oporność na antybiotyki – leczenie utrudnione.
3. Wirusy enterotropowe i hepatotropowe
Wykryte wirusy:
HAV, HEV (wirusy zapalenia wątroby typu A i E) – uszkodzenia wątroby, epidemie
Rotavirus, norovirus, adenovirus – silna biegunka, wymioty
Enterowirusy (np. Coxsackie, echowirusy) – infekcje OUN i mięśnia sercowego
Zakażenie drogą fekalno-oralną przez wodę i aerozole.
Efekt: ciężkie infekcje układu pokarmowego i nerwowego. Udokumentowane liczne przypadki epidemii wirusowych związanych z rytualnym używaniem wody.
4. Pasożyty i cysty pierwotniaków
Obecność:
Giardia lamblia
Entamoeba histolytica
Cryptosporidium spp.
Jaja robaków pasożytniczych (np. Ascaris, Taenia)
Wynik: zakażenia przewodu pokarmowego, przewlekła biegunka, niedożywienie, wyniszczenie organizmu.
5. Zanieczyszczenia chemiczne – przemysłowe
Typowe substancje chemiczne w próbce:
Chrom VI (garbarnie), ołów, rtęć, arsen, kadm – metale ciężkie o działaniu neurotoksycznym, kancerogennym
Pestycydy (np. DDT, HCH) – kumulacja w tkankach, zaburzenia endokrynologiczne
Polichlorowane bifenyle (PCB), fenole, benzeny – rakotwórcze, mutagenne, teratogenne
Źródła: ścieki z garbarni, fabryk barwników, zakładów chemicznych – często zrzucane bez jakiejkolwiek obróbki.
Efekty: uszkodzenie nerek, wątroby, układu nerwowego, płodności. Stała ekspozycja na poziomach przekraczających WHO.
6. Odpadki organiczne i zwłoki
Niezmiennie obecne: niespalone ciała ludzkie, szczątki zwierzęce, pozostałości ofiar rytualnych.
Skład chemiczny: tkanki bogate w białka i tłuszcze ulegają rozkładowi – produkcja siarkowodoru, amoniaku, kadaweryny, putrescyny.
Zagrożenie: wzrost bakterii gnilnych, tworzenie biofilmów, emisja toksyn. Wzrost liczby much i patogenów przenoszonych przez owady.
7. Mikroplastik i tworzywa sztuczne
Źródła: opakowania, tekstylia, odpady komunalne
Związki chemiczne: ftalany, bisfenol A (BPA), dodatki opóźniające spalanie
Efekt: wchłanianie przez organizmy wodne, bioakumulacja, toksyczne działanie endokrynne. Transfer mikroplastiku do ludzi przez wodę i pożywienie.
8. Antybiotyki, środki farmaceutyczne, hormony
Obecność: pozostałości po masowym stosowaniu leków w medycynie i weterynarii
Efekty: rozwój bakterii wielolekoopornych (np. ESBL, NDM-1), zaburzenia hormonalne u ludzi, wpływ na rozwój płodów i dzieci.
Udowodniono obecność antybiotyków w próbkach wody z miast takich jak Kanpur, Allahabad, Delhi.
9. Tło mikrobiologiczne – biofilm i bakterie środowiskowe
Dominujące kolonie bakteryjne: oportunistyczne, biofilmotwórcze, antybiotykooporne szczepy.
Zjawiska: tworzenie warstw ochronnych na ciałach stałych, przetrwanie bakterii mimo chlorowania i filtracji.
Wynik: zanieczyszczenia wtórne, skażenie rur, zbiorników, pomp.
10. Ogólna ocena wg norm międzynarodowych (WHO, BIS)
Escherichia coli: dopuszczalne = 0 CFU/100 ml.
Ganges (Waranasi, Allahabad): >10⁵–10⁶ CFU/100 ml.
Chrom VI: normy przekroczone nawet 100-krotnie.
BZT5 (biochemiczne zapotrzebowanie tlenu): normy przekroczone.
Tlen rozpuszczony: często poniżej progu życia dla ryb (<2 mg/l).
Współczynnik mętności i stężenia zawiesiny ogólnej: ekstremalnie wysoki – nienadający się do picia, kąpieli, ani na wodę przemysłową bez uzdatniania.
Wniosek końcowy:
Woda z Gangesu to toksyczny roztwór biologiczno-chemiczny o wysokim potencjale zakaźnym i rakotwórczym. Każdy kontakt fizyczny z tą wodą bez zabezpieczeń to ryzyko biologiczne na poziomie laboratorium patogenów klasy BSL-3. Kąpiel w niej to akt lekkomyślności lub desperacji. Pielgrzymka w takim środowisku to nie oczyszczenie – to wprowadzenie patogenów bezpośrednio do ust, nosa i otwartych ran."
"Toksyczny skład wody Gangesu:
1. Zawiesina fekalna i ścieki komunalne
Opis naukowy: Ganges przyjmuje codziennie od 1 do 3 miliardów litrów nieoczyszczonych ścieków, zawierających fekalia ludzkie i zwierzęce.
Zawartość: wysokie stężenia wskaźników kałowego zanieczyszczenia – Escherichia coli, enterokoki fekalne, związki azotu i fosforu.
Efekty zdrowotne: choroby jelitowe, dur brzuszny, czerwonka, ostre zatrucia pokarmowe, przewlekłe zapalenie przewodu pokarmowego.
2. Patogeny bakteryjne
Zidentyfikowane bakterie chorobotwórcze:
Vibrio cholerae – cholera
Salmonella typhi/paratyphi – dur brzuszny
Shigella dysenteriae – czerwonka bakteryjna
Campylobacter jejuni – zapalenie jelit
Obecność: potwierdzona w próbkach z różnych sekcji rzeki, zwłaszcza w obszarach miejskich (np. Waranasi).
Ryzyko zdrowotne: ostra biegunka, odwodnienie, śmierć u dzieci i osób osłabionych. Wysoka oporność na antybiotyki – leczenie utrudnione.
3. Wirusy enterotropowe i hepatotropowe
Wykryte wirusy:
HAV, HEV (wirusy zapalenia wątroby typu A i E) – uszkodzenia wątroby, epidemie
Rotavirus, norovirus, adenovirus – silna biegunka, wymioty
Enterowirusy (np. Coxsackie, echowirusy) – infekcje OUN i mięśnia sercowego
Zakażenie drogą fekalno-oralną przez wodę i aerozole.
Efekt: ciężkie infekcje układu pokarmowego i nerwowego. Udokumentowane liczne przypadki epidemii wirusowych związanych z rytualnym używaniem wody.
4. Pasożyty i cysty pierwotniaków
Obecność:
Giardia lamblia
Entamoeba histolytica
Cryptosporidium spp.
Jaja robaków pasożytniczych (np. Ascaris, Taenia)
Wynik: zakażenia przewodu pokarmowego, przewlekła biegunka, niedożywienie, wyniszczenie organizmu.
5. Zanieczyszczenia chemiczne – przemysłowe
Typowe substancje chemiczne w próbce:
Chrom VI (garbarnie), ołów, rtęć, arsen, kadm – metale ciężkie o działaniu neurotoksycznym, kancerogennym
Pestycydy (np. DDT, HCH) – kumulacja w tkankach, zaburzenia endokrynologiczne
Polichlorowane bifenyle (PCB), fenole, benzeny – rakotwórcze, mutagenne, teratogenne
Źródła: ścieki z garbarni, fabryk barwników, zakładów chemicznych – często zrzucane bez jakiejkolwiek obróbki.
Efekty: uszkodzenie nerek, wątroby, układu nerwowego, płodności. Stała ekspozycja na poziomach przekraczających WHO.
6. Odpadki organiczne i zwłoki
Niezmiennie obecne: niespalone ciała ludzkie, szczątki zwierzęce, pozostałości ofiar rytualnych.
Skład chemiczny: tkanki bogate w białka i tłuszcze ulegają rozkładowi – produkcja siarkowodoru, amoniaku, kadaweryny, putrescyny.
Zagrożenie: wzrost bakterii gnilnych, tworzenie biofilmów, emisja toksyn. Wzrost liczby much i patogenów przenoszonych przez owady.
7. Mikroplastik i tworzywa sztuczne
Źródła: opakowania, tekstylia, odpady komunalne
Związki chemiczne: ftalany, bisfenol A (BPA), dodatki opóźniające spalanie
Efekt: wchłanianie przez organizmy wodne, bioakumulacja, toksyczne działanie endokrynne. Transfer mikroplastiku do ludzi przez wodę i pożywienie.
8. Antybiotyki, środki farmaceutyczne, hormony
Obecność: pozostałości po masowym stosowaniu leków w medycynie i weterynarii
Efekty: rozwój bakterii wielolekoopornych (np. ESBL, NDM-1), zaburzenia hormonalne u ludzi, wpływ na rozwój płodów i dzieci.
Udowodniono obecność antybiotyków w próbkach wody z miast takich jak Kanpur, Allahabad, Delhi.
9. Tło mikrobiologiczne – biofilm i bakterie środowiskowe
Dominujące kolonie bakteryjne: oportunistyczne, biofilmotwórcze, antybiotykooporne szczepy.
Zjawiska: tworzenie warstw ochronnych na ciałach stałych, przetrwanie bakterii mimo chlorowania i filtracji.
Wynik: zanieczyszczenia wtórne, skażenie rur, zbiorników, pomp.
10. Ogólna ocena wg norm międzynarodowych (WHO, BIS)
Escherichia coli: dopuszczalne = 0 CFU/100 ml.
Ganges (Waranasi, Allahabad): >10⁵–10⁶ CFU/100 ml.
Chrom VI: normy przekroczone nawet 100-krotnie.
BZT5 (biochemiczne zapotrzebowanie tlenu): normy przekroczone.
Tlen rozpuszczony: często poniżej progu życia dla ryb (<2 mg/l).
Współczynnik mętności i stężenia zawiesiny ogólnej: ekstremalnie wysoki – nienadający się do picia, kąpieli, ani na wodę przemysłową bez uzdatniania.
Wniosek końcowy:
Woda z Gangesu to toksyczny roztwór biologiczno-chemiczny o wysokim potencjale zakaźnym i rakotwórczym. Każdy kontakt fizyczny z tą wodą bez zabezpieczeń to ryzyko biologiczne na poziomie laboratorium patogenów klasy BSL-3. Kąpiel w niej to akt lekkomyślności lub desperacji. Pielgrzymka w takim środowisku to nie oczyszczenie – to wprowadzenie patogenów bezpośrednio do ust, nosa i otwartych ran."
U mnie na sanie chłop tak robił , w sumie tylko albo aż płukał a ludzie niżej pływali
mynameisgod napisał/a:
Ganges to nie rzeka – to ciekły ściek pełen życia, które chce cię zabić. Poziomy bakterii kałowych przekraczają dopuszczalne normy setki razy. Chemikalia, toksyny, wirusy, mikroby – wszystko razem w jednej „świętej” kąpieli. Można wejść, ale wyjść zdrowym? Powodzenia.
"Toksyczny skład wody Gangesu:
1. Zawiesina fekalna i ścieki komunalne
Opis naukowy: Ganges przyjmuje codziennie od 1 do 3 miliardów litrów nieoczyszczonych ścieków, zawierających fekalia ludzkie i zwierzęce.
Zawartość: wysokie stężenia wskaźników kałowego zanieczyszczenia – Escherichia coli, enterokoki fekalne, związki azotu i fosforu.
Efekty zdrowotne: choroby jelitowe, dur brzuszny, czerwonka, ostre zatrucia pokarmowe, przewlekłe zapalenie przewodu pokarmowego.
2. Patogeny bakteryjne
Zidentyfikowane bakterie chorobotwórcze:
Vibrio cholerae – cholera
Salmonella typhi/paratyphi – dur brzuszny
Shigella dysenteriae – czerwonka bakteryjna
Campylobacter jejuni – zapalenie jelit
Obecność: potwierdzona w próbkach z różnych sekcji rzeki, zwłaszcza w obszarach miejskich (np. Waranasi).
Ryzyko zdrowotne: ostra biegunka, odwodnienie, śmierć u dzieci i osób osłabionych. Wysoka oporność na antybiotyki – leczenie utrudnione.
3. Wirusy enterotropowe i hepatotropowe
Wykryte wirusy:
HAV, HEV (wirusy zapalenia wątroby typu A i E) – uszkodzenia wątroby, epidemie
Rotavirus, norovirus, adenovirus – silna biegunka, wymioty
Enterowirusy (np. Coxsackie, echowirusy) – infekcje OUN i mięśnia sercowego
Zakażenie drogą fekalno-oralną przez wodę i aerozole.
Efekt: ciężkie infekcje układu pokarmowego i nerwowego. Udokumentowane liczne przypadki epidemii wirusowych związanych z rytualnym używaniem wody.
4. Pasożyty i cysty pierwotniaków
Obecność:
Giardia lamblia
Entamoeba histolytica
Cryptosporidium spp.
Jaja robaków pasożytniczych (np. Ascaris, Taenia)
Wynik: zakażenia przewodu pokarmowego, przewlekła biegunka, niedożywienie, wyniszczenie organizmu.
5. Zanieczyszczenia chemiczne – przemysłowe
Typowe substancje chemiczne w próbce:
Chrom VI (garbarnie), ołów, rtęć, arsen, kadm – metale ciężkie o działaniu neurotoksycznym, kancerogennym
Pestycydy (np. DDT, HCH) – kumulacja w tkankach, zaburzenia endokrynologiczne
Polichlorowane bifenyle (PCB), fenole, benzeny – rakotwórcze, mutagenne, teratogenne
Źródła: ścieki z garbarni, fabryk barwników, zakładów chemicznych – często zrzucane bez jakiejkolwiek obróbki.
Efekty: uszkodzenie nerek, wątroby, układu nerwowego, płodności. Stała ekspozycja na poziomach przekraczających WHO.
6. Odpadki organiczne i zwłoki
Niezmiennie obecne: niespalone ciała ludzkie, szczątki zwierzęce, pozostałości ofiar rytualnych.
Skład chemiczny: tkanki bogate w białka i tłuszcze ulegają rozkładowi – produkcja siarkowodoru, amoniaku, kadaweryny, putrescyny.
Zagrożenie: wzrost bakterii gnilnych, tworzenie biofilmów, emisja toksyn. Wzrost liczby much i patogenów przenoszonych przez owady.
7. Mikroplastik i tworzywa sztuczne
Źródła: opakowania, tekstylia, odpady komunalne
Związki chemiczne: ftalany, bisfenol A (BPA), dodatki opóźniające spalanie
Efekt: wchłanianie przez organizmy wodne, bioakumulacja, toksyczne działanie endokrynne. Transfer mikroplastiku do ludzi przez wodę i pożywienie.
8. Antybiotyki, środki farmaceutyczne, hormony
Obecność: pozostałości po masowym stosowaniu leków w medycynie i weterynarii
Efekty: rozwój bakterii wielolekoopornych (np. ESBL, NDM-1), zaburzenia hormonalne u ludzi, wpływ na rozwój płodów i dzieci.
Udowodniono obecność antybiotyków w próbkach wody z miast takich jak Kanpur, Allahabad, Delhi.
9. Tło mikrobiologiczne – biofilm i bakterie środowiskowe
Dominujące kolonie bakteryjne: oportunistyczne, biofilmotwórcze, antybiotykooporne szczepy.
Zjawiska: tworzenie warstw ochronnych na ciałach stałych, przetrwanie bakterii mimo chlorowania i filtracji.
Wynik: zanieczyszczenia wtórne, skażenie rur, zbiorników, pomp.
10. Ogólna ocena wg norm międzynarodowych (WHO, BIS)
Escherichia coli: dopuszczalne = 0 CFU/100 ml.
Ganges (Waranasi, Allahabad): >10⁵–10⁶ CFU/100 ml.
Chrom VI: normy przekroczone nawet 100-krotnie.
BZT5 (biochemiczne zapotrzebowanie tlenu): normy przekroczone.
Tlen rozpuszczony: często poniżej progu życia dla ryb (<2 mg/l).
Współczynnik mętności i stężenia zawiesiny ogólnej: ekstremalnie wysoki – nienadający się do picia, kąpieli, ani na wodę przemysłową bez uzdatniania.
Wniosek końcowy:
Woda z Gangesu to toksyczny roztwór biologiczno-chemiczny o wysokim potencjale zakaźnym i rakotwórczym. Każdy kontakt fizyczny z tą wodą bez zabezpieczeń to ryzyko biologiczne na poziomie laboratorium patogenów klasy BSL-3. Kąpiel w niej to akt lekkomyślności lub desperacji. Pielgrzymka w takim środowisku to nie oczyszczenie – to wprowadzenie patogenów bezpośrednio do ust, nosa i otwartych ran."
Nie przesadzaj, można wpuścić do Europy
mynameisgod napisał/a:
Ganges to nie rzeka – to ciekły ściek pełen życia, które chce cię zabić. Poziomy bakterii kałowych przekraczają dopuszczalne normy setki razy. Chemikalia, toksyny, wirusy, mikroby – wszystko razem w jednej „świętej” kąpieli. Można wejść, ale wyjść zdrowym? Powodzenia.
"Toksyczny skład wody Gangesu:
1. Zawiesina fekalna i ścieki komunalne
Opis naukowy: Ganges przyjmuje codziennie od 1 do 3 miliardów litrów nieoczyszczonych ścieków, zawierających fekalia ludzkie i zwierzęce.
Zawartość: wysokie stężenia wskaźników kałowego zanieczyszczenia – Escherichia coli, enterokoki fekalne, związki azotu i fosforu.
Efekty zdrowotne: choroby jelitowe, dur brzuszny, czerwonka, ostre zatrucia pokarmowe, przewlekłe zapalenie przewodu pokarmowego.
2. Patogeny bakteryjne
Zidentyfikowane bakterie chorobotwórcze:
Vibrio cholerae – cholera
Salmonella typhi/paratyphi – dur brzuszny
Shigella dysenteriae – czerwonka bakteryjna
Campylobacter jejuni – zapalenie jelit
Obecność: potwierdzona w próbkach z różnych sekcji rzeki, zwłaszcza w obszarach miejskich (np. Waranasi).
Ryzyko zdrowotne: ostra biegunka, odwodnienie, śmierć u dzieci i osób osłabionych. Wysoka oporność na antybiotyki – leczenie utrudnione.
3. Wirusy enterotropowe i hepatotropowe
Wykryte wirusy:
HAV, HEV (wirusy zapalenia wątroby typu A i E) – uszkodzenia wątroby, epidemie
Rotavirus, norovirus, adenovirus – silna biegunka, wymioty
Enterowirusy (np. Coxsackie, echowirusy) – infekcje OUN i mięśnia sercowego
Zakażenie drogą fekalno-oralną przez wodę i aerozole.
Efekt: ciężkie infekcje układu pokarmowego i nerwowego. Udokumentowane liczne przypadki epidemii wirusowych związanych z rytualnym używaniem wody.
4. Pasożyty i cysty pierwotniaków
Obecność:
Giardia lamblia
Entamoeba histolytica
Cryptosporidium spp.
Jaja robaków pasożytniczych (np. Ascaris, Taenia)
Wynik: zakażenia przewodu pokarmowego, przewlekła biegunka, niedożywienie, wyniszczenie organizmu.
5. Zanieczyszczenia chemiczne – przemysłowe
Typowe substancje chemiczne w próbce:
Chrom VI (garbarnie), ołów, rtęć, arsen, kadm – metale ciężkie o działaniu neurotoksycznym, kancerogennym
Pestycydy (np. DDT, HCH) – kumulacja w tkankach, zaburzenia endokrynologiczne
Polichlorowane bifenyle (PCB), fenole, benzeny – rakotwórcze, mutagenne, teratogenne
Źródła: ścieki z garbarni, fabryk barwników, zakładów chemicznych – często zrzucane bez jakiejkolwiek obróbki.
Efekty: uszkodzenie nerek, wątroby, układu nerwowego, płodności. Stała ekspozycja na poziomach przekraczających WHO.
6. Odpadki organiczne i zwłoki
Niezmiennie obecne: niespalone ciała ludzkie, szczątki zwierzęce, pozostałości ofiar rytualnych.
Skład chemiczny: tkanki bogate w białka i tłuszcze ulegają rozkładowi – produkcja siarkowodoru, amoniaku, kadaweryny, putrescyny.
Zagrożenie: wzrost bakterii gnilnych, tworzenie biofilmów, emisja toksyn. Wzrost liczby much i patogenów przenoszonych przez owady.
7. Mikroplastik i tworzywa sztuczne
Źródła: opakowania, tekstylia, odpady komunalne
Związki chemiczne: ftalany, bisfenol A (BPA), dodatki opóźniające spalanie
Efekt: wchłanianie przez organizmy wodne, bioakumulacja, toksyczne działanie endokrynne. Transfer mikroplastiku do ludzi przez wodę i pożywienie.
8. Antybiotyki, środki farmaceutyczne, hormony
Obecność: pozostałości po masowym stosowaniu leków w medycynie i weterynarii
Efekty: rozwój bakterii wielolekoopornych (np. ESBL, NDM-1), zaburzenia hormonalne u ludzi, wpływ na rozwój płodów i dzieci.
Udowodniono obecność antybiotyków w próbkach wody z miast takich jak Kanpur, Allahabad, Delhi.
9. Tło mikrobiologiczne – biofilm i bakterie środowiskowe
Dominujące kolonie bakteryjne: oportunistyczne, biofilmotwórcze, antybiotykooporne szczepy.
Zjawiska: tworzenie warstw ochronnych na ciałach stałych, przetrwanie bakterii mimo chlorowania i filtracji.
Wynik: zanieczyszczenia wtórne, skażenie rur, zbiorników, pomp.
10. Ogólna ocena wg norm międzynarodowych (WHO, BIS)
Escherichia coli: dopuszczalne = 0 CFU/100 ml.
Ganges (Waranasi, Allahabad): >10⁵–10⁶ CFU/100 ml.
Chrom VI: normy przekroczone nawet 100-krotnie.
BZT5 (biochemiczne zapotrzebowanie tlenu): normy przekroczone.
Tlen rozpuszczony: często poniżej progu życia dla ryb (<2 mg/l).
Współczynnik mętności i stężenia zawiesiny ogólnej: ekstremalnie wysoki – nienadający się do picia, kąpieli, ani na wodę przemysłową bez uzdatniania.
Wniosek końcowy:
Woda z Gangesu to toksyczny roztwór biologiczno-chemiczny o wysokim potencjale zakaźnym i rakotwórczym. Każdy kontakt fizyczny z tą wodą bez zabezpieczeń to ryzyko biologiczne na poziomie laboratorium patogenów klasy BSL-3. Kąpiel w niej to akt lekkomyślności lub desperacji. Pielgrzymka w takim środowisku to nie oczyszczenie – to wprowadzenie patogenów bezpośrednio do ust, nosa i otwartych ran."
Chwalić pana - bym powiedział,ich jest ponad miliard a co by było gdyby mieli czyste powietrze,wodę,jedzenie.
Sk🤬ieli mogło by być kilka miliardów a tak jeśli mamy szczęście to połowa albo lepiej umiera w wieku dziecięcym albo w przeciągu kilku lat w wypadku na torach.