Historycy z Cambridge obliczyli, że spośród 1513 władców panujących w europejskich monarchiach od roku 600 do 1800 naszej ery aż 22 procent zginęło w wyniku nienaturalnej śmierci z powodu przemocy. I to wcale nie w lśniącej zbroi i bitewnym zgiełku. Aż 15 procent zgonów stanowiło jawne morderstwo. Statystyka nie obejmuje rzecz jasna śmierci w wyniku otrucia, podtruwania czyli domniemanych, ale nie udowodnionych dziś zamachów. Obecnie można takie zdarzenia badać po otwarciu krypty bazując na zachowanym materiale DNA. Mimo tych braków w statystyce pałacowych morderstw liczby jasno dowodzą, że wskaźnik zabójstw ludzi z królewskich rodów był wyższy niż dzisiejszy wskaźnik zabójstw w najbardziej niebezpiecznych regionach współczesnego świata. Błękitną krew toczono gęściej i częściej, co świadczy o dość brutalnej rywalizacji o władzę wśród politycznych elit Europy.