Fajnie się czyta przy tym podkładzie:

Na pewno każdy z was słyszał o dokonaniach Krzysztofa Kolumba, lecz co z jego załogą? Czy ktokolwiek z was wie co przeżywali jego podopieczni? Niespełna rok temu odkryto w starych zbiorach Hiszpańskich pewną rzecz. Był to dziennik. Wiadomo, że okrycia geograficzne miały również cele militarne zatem król Hiszpanii nakazał aby za wyprawą Kolumba płynął dodatkowy statek, którym płynęliby szpiedzy króla. Mieli zapisywać wszystko co się działo i na koniec przekazać to w ręce najwyższego majestatu Hiszpanii. Podczas pierwszej wyprawy Kolumba niedaleko ziem Ameryki ten statek się zgubił przez sztorm. Wylądowali w Południowej Ameryce o czym rzecz jasna w tedy jeszcze nikt nie wiedział. Podczas swojej III wyprawy Kolumb znalazł statek na brzegu, lecz łódki, które służyły do dopływania do plaży zniknęły. Ruszono więc wgłąb lądu a konkretnie małej rzeczki.



Jakieś 4 mile od brzegu kontynentu, w głębi lądu na brzegach rzeczki znaleziono kilka szalup ze statku hiszpańskiego a w okół broń, ciała porozrywane i szczątki tymczasowego obozowiska. Znaleziono również dziennik osobisty szpiega królewskiego. Pisano w nim specjalnym, wojskowym szyfrem aby nikt niepowołany go nie zrozumiał. Po powrocie na kontynent Europejski odkodowano pismo i natychmiast je zamknięto w zbiorze królewskim.



Rok temu odnaleziono je i zapiski zdumiały odkrywcę. Ta książka lub dziennik miała tylko zapisanych dwadzieścia pięć stron i jeden szkic. Dalej była pusta.

Zgubiliśmy się, lecz dotarliśmy do lądu. Weszliśmy do szalup i popłynęliśmy w górę rzeki dopływającej do oceanu. Wieczorem mieliśmy rozbić obóz lecz gdy słońce zachodziło każdy z nas miał złe przeczucia. Matko Boska wstaw się za nami u najjaśniejszego Boga Ojca....

Jest dawno po zachodzie słońca, nie wiemy ilu zniknęło bądź zginęło. Zaraz gdy tylko zapadł na nas cień przez zachód słońca te diabły się na nas rzuciły. Zabiły większość oddziału i zniknęły. Te wcielenia diabła były okrutnie szybkie i silne, widziałem jak jeden skoczył na oficera Castañeda i szybkim ruchem pozbawił go głowy niczym kat lecz bez użycia szpady ale swej ręki. Chryste zmiłuj się nad nami...

Między zapisanymi stratami a lękami pojawił się szkic tego czegoś:



Do dziś nie wiadomo co to właściwie było. Lecz to nie koniec historii. Dziennikarz, który chciał opublikować ten dziennik z niewiadomych przyczyn zmienił zdanie a dziennik.... no cóż zniknął. Na potwierdzenie tej niewiarygodnej historii przytoczę fakt historyczny iż w okolicach dzisiejszej północnej Wenezueli nie było żadnych Indian. Mówili że boją się "Chohokamaru" czyli "Ludzi cienia".