Teraz mają smartfony i lepsze ciuchy, ale powrót ucieczki jest ten sam - wojna.
Ci bardziej kumaci Syryjczycy już dawno uciekli, ale nie do Europy, tylko do państw ościennych (nie Arabia Saudyjska).
Teraz to co ucieka to pospólstwo, najczęściej bez praktycznego wykształcenia.
Niemcy tacy przychylni emigrantom szybko się zorientowali i obniżyli zasiłki
Polska przez wieki była gościnna dla wszystkich uchodźców, ale ich nie utrzymywała i właśnie tak powinno to pozostać.
konto usunięte
2015-11-21, 12:57
@domat
Gdyby chcieli gdzieś uciekać przed wojną, to uciekliby ze strefy wojny do strefy pokoju. Tak, Syria nie jest całkowicie pokryta działaniami wojennymi, tylko jej część. I tam właśnie migrują uchodźcy (rzadziej do krajów ościennych, a do Europy - ledwo widoczny promil).
Sam ambasador Syrii w Warszawie powiedział*, że Syryjczycy nie szukają azylu poza granicami swojego kraju, ponieważ mają swoją godność i chcą żyć w ojczyźnie. Potrzebują natomiast wsparcia materialnego (żywność, namioty, leki, itp.). Jeżeli ktoś zamierza podważyć słowa ambasadora, bo sam wie lepiej, to brak mi dalszych argumentów.
* Film można łatwo znaleźć na youtube.
konto usunięte
2015-11-21, 19:34
Po pierwsze nie wiem czy wśród "uchodźców" jest choćby jeden pers z tego co pamiętam to głównie syryjczycy jakaś erytrea pewnie libia może irakijczycy.
Po drugie szli polacy ale też byli tam żołnierze jawni od andersa nie uciekali w poszukiwaniu lepszego życia tylko w poszukiwaniu przeżycia po trzecie persja chyba była pod protektoratem brytyjskim ale mogę się mylić.
konto usunięte
2018-06-28, 16:39
W ramach uzupełnienia:
Generał Anders podjął decyzję o ewakuacji w końcu marca 1942 roku. Trasa miała wieść przez Krasnowodzk nad Morzem Kaspijskim, gdzie kolej zamienione na statki. Drogą morską podróżowano następnie do Pahlevi w Iranie. Łącznie, w kilku fazach, na irańską ziemię przerzucono 116 tys. Polaków, z czego ok. 40 tys. cywilów. Mniej więcej połowę z nich stanowiły dzieci. Masowy exodus zorganizowali zarówno wojskowi, jak i dyplomaci - pracownik polskich placówek, a także działacze delegatur Ministerstwa Opieki Społecznej i Pracy.
Na terenie Iranu polskich cywilów rozlokowano w obozach dla uchodźców, m.in. w Teheranie, Ahwazie i Meszhedzie. Tworzono liczne placówki opiekuńcze, budowano też specjalne "polskie" osiedla. Szczególnie w Isfahanie, trzecim co do wielkości irańskim mieście, gdzie schronienie znalazły głównie polskie dzieci. Na początku 1943 roku Isfahan zamieszkiwało już ok. 2,6 tys. Polaków. Otoczono ich m.in. opieką lekarską oraz zapewniono dostęp do oświaty i kultury. Nikt nie zakazywał tu kultywowania wiary, obchodzenia świąt, wyrzeczenia się własnej tradycji.
Od siebie jeszcze dodam że Iran w tamtym czasie był podległy Wielkiej Brytanii przez co decyzję o przyjęciu Polaków do Iranu podjęli Brytyjczycy. Jednak pomoc i gościnność jaką otrzymali Polacy od Irańczyków była tak wspaniała że wielu z naszych nie wróciło do ojczyzny, ba założyli rodziny i przyjęli Irańskie obywatelstwo.
- ostatnia aktualizacja:
Wczoraj 23:41
