14
336
Realityk to uczestnik reality show. Ewentualnie fan realu madryt.
Wg. mnie sensem życia jest wieczorne i poranne marszczenie 
Cała egzystencja ogółu organizmów żywych nie ma żadnego celu i jest tylko skutkiem ubocznym reakcji chemicznych które zaszły na ziemi. W miejszej skali celem pojedynczego osobnika jest poprostu stworzenie nowego. Cała reszta to nasz wymysł przybierajacy często wymiar religijny czy filozoficzny jak karma blokujac naukowe spojżenie na tą kwestie
@UP
Jak to nie ma? Czyli bogowie to wymysł człowieka, tylko po to by nie poj🤬o mu się we łbie od myśli, że urodził się bez żadnego wspaniałego celu np.zbawienia?
Jak to nie ma? Czyli bogowie to wymysł człowieka, tylko po to by nie poj🤬o mu się we łbie od myśli, że urodził się bez żadnego wspaniałego celu np.zbawienia?
KiecolPB napisał/a:
Realityk? Może k🤬a paralityk, realista jak coś...
Tak, ja zdaję sobie sprawę, że mówi się realista. Użyłem neologizmu, taki mój pseudonim.
Jesteśmy niepotrzebną reakcją uboczną, ale mamy to szczęście, że ta reakcja rozwinęła się do tego stopnia, że zdaje sobie sprawę ze swojego jestestwa i rozumie mechanizmy polegające na jej istnieniu. Świat, to co widzimy, to tak naprawdę tylko forma odbioru bodźców. To że drganie cząsteczek powietrza nasz mózg zamienia w dźwięki, to tylko bodziedz. My słyszymy głos, muzykę, chociaż tak naprawdę jest to tylko ruch fali mechanicznej w jakimś środowisku ( najczęsciej powietrze ). Nasz mózg po prostu interpetuje to w taki a nie inny sposób. To samo się tyczy wzroku, oko pochłania porozp🤬alane w każdą stronę fale elektromagnetyczne o róznych częstotliwościach i to że kolor żółty odbieramy jako żółty to tylko kwestia INTERPRETACJI naszego mózgu.
Szukanie sensu życia jest wogóle błędnym założeniem. Ja nigdy nie rozumiem o co chodzi ludziom, którzy skupiają się na tym dziwnym zagadnieniu. Jesteśmy reakcją która trwa w porywach do stu obrotów ziemi wokół słońca, nie jest to długi czas, i należy go sobie po swojemu rozdysponować. Co nie zrobimy, to będzie bez sensu dla nas, bo i tak w dłuższej perpektywie nie będzie nas to obchodzić. Nawet posiadanie dzieci nie jest sensem życia, bo tak naprawde WSZYSTKO traci logiczną spójność w momencie gdy następuje zaprzestanie reakcji zwanej życiem.
Szukanie sensu życia jest wogóle błędnym założeniem. Ja nigdy nie rozumiem o co chodzi ludziom, którzy skupiają się na tym dziwnym zagadnieniu. Jesteśmy reakcją która trwa w porywach do stu obrotów ziemi wokół słońca, nie jest to długi czas, i należy go sobie po swojemu rozdysponować. Co nie zrobimy, to będzie bez sensu dla nas, bo i tak w dłuższej perpektywie nie będzie nas to obchodzić. Nawet posiadanie dzieci nie jest sensem życia, bo tak naprawde WSZYSTKO traci logiczną spójność w momencie gdy następuje zaprzestanie reakcji zwanej życiem.