11
100
-azja
-wp🤬lanie wszelakich zwierząt i gadów.
to co się dziwić że tasiemca złapała.
-wp🤬lanie wszelakich zwierząt i gadów.
to co się dziwić że tasiemca złapała.
Nie dość że na NFZ czekasz rok to jeszcze zap🤬lą ci obiad. Video urwane bo zacxzeli wp🤬lać pałeczkami az chrupało w zębach.
Problem tasiemczyc występuje na całym świecie. Szacuje się, że dotyczy to ok. 80 mln ludzi. Na Bliskim Wschodzie, w Afryce i Ameryce Południowej najczęściej spotykany jest tasiemiec nieuzbrojony. Bruzdogłowiec szeroki występuje endemicznie w Skandynawii, Ameryce Północnej, Rosji, Europie Wschodniej, Ugandzie i Chile.
W Polsce odnotowuje się rocznie ok. 200 przypadków tasiemczyc oraz kilka przypadków wągrzycy.
Jak można zarazić się tasiemcem?
Rezerwuarem tasiemców są ludzie. Do zarażenia dochodzi drogą pokarmową. W przypadku tasiemca uzbrojonego i nieuzbrojonego w organizmie człowieka bytuje zazwyczaj jeden osobnik, z kolei zarażenia tasiemcem karłowatym są zazwyczaj mnogie.
Tasiemiec nieuzbrojony (Taenia saginata)
Człowiek jest wyłącznie żywicielem ostatecznym tasiemca nieuzbrojonego, żywicielem pośrednim jest bydło. Jaja tasiemca, od chwili przedostania się do środowiska zewnętrznego, wykazują zdolność zarażania bydła przez 2 miesiące. Do zarażenia człowieka dochodzi poprzez spożywanie surowego mięsa wołowego zawierającego wągry (np. tartara). Larwy giną po 5 min w temperaturze 70°C i po 24 h w temperaturze -3°C.
Tasiemiec uzbrojony (Taenia solium)
Człowiek jest żywicielem ostatecznym tasiemca uzbrojonego. Żywicielem pośrednim są przede wszystkim świnie i dziki. Do zarażenia człowieka dochodzi poprzez spożywanie surowego mięsa wieprzowego lub dziczyzny zawierającego wągry. Larwy giną po 5 min w temperaturze 60-70°C i po 4 dniach w temperaturze -3°C.
W cyklu rozwojowym tasiemca uzbrojonego człowiek może być również żywicielem pośrednim. W tym przypadku zarażenie może być następstwem spożycia pokarmów zanieczyszczonych odchodami ludzi lub zwierząt. Może to być również skutkiem autoinwazji, kiedy człony tasiemca zawierające jaja przedostają się z jelita cienkiego człowieka do żołądka, gdzie uwalniane są larwy. Jaja tasiemca uzbrojonego wykazują zdolność zarażania przez 1-4 miesiące (w tuszy wieprzowej ok. 42 dni).
Bruzdogłowiec szeroki (Diphyllobotrium latum)
Cykl rozwojowy bruzdogłowca szerokiego obejmuje człowieka, jako żywiciela ostatecznego, oraz dwóch żywicieli pośrednich. Pierwszym żywicielem pośrednim są drobne skorupiaki z rodzaju Cyclops. Drugim – ryby słodkowodne (pstrąg, szczupak, łosoś, okoń). W cyklu rozwojowym tasiemca występują trzy rodzaje larw, które rozwijają się kolejno w wodzie (koracidium), skorupiakach (procerkoid) i rybach (plerocerkoid). Do zarażenia człowieka dochodzi poprzez spożycie surowego lub wędzonego mięsa ryb zawierających żywe larwy. Plerocerkoidy giną po 10 min gotowania, w temperaturze -10°C giną po 24 godzinach.
Tasiemiec karłowaty (Hymenolepis nana)
Człowiek może być jednocześnie żywicielem ostatecznym i pośrednim tasiemca karłowatego. Do zarażenia dochodzi poprzez spożycie żywności skażonej jajami tasiemca, poprzez brudne ręce lub przypadkowe połknięcie owada, w którym rozwinęła się forma przetrwalna (cysticercoid). Możliwe jest też samozarażenie. W tej sytuacji dochodzi do uwolnienia larw i rozwoju tasiemca w błonie śluzowej jelita. Zarażenia tasiemcem karłowatym są powszechne w krajach rozwijających się i wśród osób żyjących w złych warunkach sanitarno-higienicznych w zbiorowiskach ludzkich (domy opieki, internaty).
[ Dodano: 2025-01-13, 08:26 ]
Edit:
źródło: alab.pl
W Polsce odnotowuje się rocznie ok. 200 przypadków tasiemczyc oraz kilka przypadków wągrzycy.
Jak można zarazić się tasiemcem?
Rezerwuarem tasiemców są ludzie. Do zarażenia dochodzi drogą pokarmową. W przypadku tasiemca uzbrojonego i nieuzbrojonego w organizmie człowieka bytuje zazwyczaj jeden osobnik, z kolei zarażenia tasiemcem karłowatym są zazwyczaj mnogie.
Tasiemiec nieuzbrojony (Taenia saginata)
Człowiek jest wyłącznie żywicielem ostatecznym tasiemca nieuzbrojonego, żywicielem pośrednim jest bydło. Jaja tasiemca, od chwili przedostania się do środowiska zewnętrznego, wykazują zdolność zarażania bydła przez 2 miesiące. Do zarażenia człowieka dochodzi poprzez spożywanie surowego mięsa wołowego zawierającego wągry (np. tartara). Larwy giną po 5 min w temperaturze 70°C i po 24 h w temperaturze -3°C.
Tasiemiec uzbrojony (Taenia solium)
Człowiek jest żywicielem ostatecznym tasiemca uzbrojonego. Żywicielem pośrednim są przede wszystkim świnie i dziki. Do zarażenia człowieka dochodzi poprzez spożywanie surowego mięsa wieprzowego lub dziczyzny zawierającego wągry. Larwy giną po 5 min w temperaturze 60-70°C i po 4 dniach w temperaturze -3°C.
W cyklu rozwojowym tasiemca uzbrojonego człowiek może być również żywicielem pośrednim. W tym przypadku zarażenie może być następstwem spożycia pokarmów zanieczyszczonych odchodami ludzi lub zwierząt. Może to być również skutkiem autoinwazji, kiedy człony tasiemca zawierające jaja przedostają się z jelita cienkiego człowieka do żołądka, gdzie uwalniane są larwy. Jaja tasiemca uzbrojonego wykazują zdolność zarażania przez 1-4 miesiące (w tuszy wieprzowej ok. 42 dni).
Bruzdogłowiec szeroki (Diphyllobotrium latum)
Cykl rozwojowy bruzdogłowca szerokiego obejmuje człowieka, jako żywiciela ostatecznego, oraz dwóch żywicieli pośrednich. Pierwszym żywicielem pośrednim są drobne skorupiaki z rodzaju Cyclops. Drugim – ryby słodkowodne (pstrąg, szczupak, łosoś, okoń). W cyklu rozwojowym tasiemca występują trzy rodzaje larw, które rozwijają się kolejno w wodzie (koracidium), skorupiakach (procerkoid) i rybach (plerocerkoid). Do zarażenia człowieka dochodzi poprzez spożycie surowego lub wędzonego mięsa ryb zawierających żywe larwy. Plerocerkoidy giną po 10 min gotowania, w temperaturze -10°C giną po 24 godzinach.
Tasiemiec karłowaty (Hymenolepis nana)
Człowiek może być jednocześnie żywicielem ostatecznym i pośrednim tasiemca karłowatego. Do zarażenia dochodzi poprzez spożycie żywności skażonej jajami tasiemca, poprzez brudne ręce lub przypadkowe połknięcie owada, w którym rozwinęła się forma przetrwalna (cysticercoid). Możliwe jest też samozarażenie. W tej sytuacji dochodzi do uwolnienia larw i rozwoju tasiemca w błonie śluzowej jelita. Zarażenia tasiemcem karłowatym są powszechne w krajach rozwijających się i wśród osób żyjących w złych warunkach sanitarno-higienicznych w zbiorowiskach ludzkich (domy opieki, internaty).
[ Dodano: 2025-01-13, 08:26 ]
Edit:
źródło: alab.pl
nie dość, że jedzą gówno, to jeszcze państwo im to z ryjców wyszarpuje xD
A ponieważ żrą wszystko jak leci, to powinni wykorzystać tego tasiemca i przerobić go na kabanosy
