#świata

Sadol bawi i uczy
Było o architektonicznych ekscesach Sowietów, to teraz dla odmiany, pomysły pana z wąsem.

Materiał własny.

Germania - „Stolica Świata"

„Jako stolica świata Berlin powinien być porównywalny tylko ze starożytnym Egiptem, Babilonem i Rzymem! Czym jest Londyn, czym jest Paryż w porównaniu z tym!”
Adolf Hitler


Projekt

W 1933 roku wybory parlamentarne w Republice Weimarskiej wygrywa Narodowo Socjalistyczna Partia Pracy Niemiec pod kierownictwem Adolfa Hitlera, późniejszego Führera Tysiącletniej Rzeszy Niemieckiej. Już 13 marca, tego samego roku utworzono „Reichsministerium für Volksaufklärung und Propaganda" ("Ministerstwo Rzeszy ds. Oświaty Ludowej i Propagandy") pod kierunkiem Josepha Goebbelsa (ministra propagandy i oświecenia publicznego w rządzie Adolfa Hitlera, członka ścisłego kierownictwa partii narodowosocjalistycznej, w ostatnich dniach swojego życia kanclerza Rzeszy. Jeden z najbliższych współpracowników oraz doradców Hitlera.) Rozporządzeniem z 2 września 1933 utworzono Izbę Kultury Rzeszy. Siedem izb obejmowało muzykę, teatr, piśmiennictwo, prasę, radio i film oraz sztuki plastyczne. Do izb przyjmowano tylko ludzi o niemieckim obywatelstwie i o „aryjskim” pochodzeniu. Tylko członkom izb pozwolono na uprawianie twórczości.

Plan "Germania"

Zlikwidowany zostaje między innymi Bauhaus, którego architektura była utożsamiana z Republiką Weimarską. Analogicznie jak w Związku Sowieckim, architektura była pośrednikiem ideologicznym, potwierdzającym i sankcjonującym absolutną i niepodważalną dominację partii nazistowskiej i jej niepodzielną władzę. Była też świadectwem autorytetu i potęgi tej władzy. Od teraz uznawano jedynie sztukę służącą głoszonym ideom. Architekci musieli się podporządkować do wymagań nowej władzy, a jeśli nie chcieli tego uczynić, zmuszeni byli opuścić kraj. (Jak np. Ludwig Mies van der Rohe, który z powodu braku zleceń w 1937 roku, opuszcza Niemcy i emigruje do USA) Obok oficjalnej architektury nazistowskiej nie miała prawa istnieć architektura niezależna.

Oficjalna architektura niemieckiego nazizmu była realizowana w uproszczonym stylu neoklasycyzmu, tak więc stanowiła kolejny, świadomie sterowany powrót historyzmu, mającego za zadanie pełnić określoną polityczna rolę. Ponadto, Hitler był zafascynowany architekturą starożytnego Rzymu (Nieprzypadkowo hitlerowskie pozdrowienie: Heil Hitler! - „Chwała Hitlerowi”, ma swoje źródło w powitaniu Rzymskich legionów – „Ave Cesar"). To Vaterland był jedynym krajem, którego dyktator był tak żywo zaangażowany w sprawy architektury. Stalin czy Mussolini - nie interesowali się sztuką, a jeśli nawet, to stopniu bardzo umiarkowanym. Hitler dość dobrze orientował się w sprawach architektury, a co więcej – sam miał ambicje twórcze, co przy braku zdolności miało opłakane skutki. Wizje przeszłego Berlina jako „Stolicy świata” - Welthauptstadt Germania i innych miast, gdyż Führer, umiłował nade wszystko dwie cechy architektury: jej gigantyczne rozmiary i pseudoklasycystyczny styl.

O planie wprowadzenia zmian architektonicznych w Berlinie wspominał Hitler już w „Mein Kampf". Uważał, że miasto powinno obfitować w symbole, "Pomniki Dumy" (niem. „Monumente des Stolzes“), a władze państwowe powinny wkraczać w strefę publiczną za pomocą budynków, które będą podkreślać ich intencje. Uważał, że rzeczą istotną jest planowanie monumentalnej zabudowy, która będzie spełniać propagandowe cele państwa nazistowskiego.

W 1937 roku Albert Speer mianowany przez Hitlera generalnym inspektorem budowlanym stolicy Rzeszy (Generalbauinspektor für die Reichshauptstadt) i na jego zlecenie przygotował plany przebudowy miasta na Wetlhauptstadt Germania. W 1940 roku, po udanej inwazji wojsk niemieckich na Francję, Speer wraz z Hitlerem odwiedza Paryż by omówić plany budowy miasta, które swym rozmachem ma przyćmić rozmachem stolice podbitego kraju.


Makieta osi kompozycyjnej

Układ urbanistyczny nowej stolicy miał się opierać osi północ - południe, która przecinałaby dzisiejszą dzielnicę parlamentarną. Na północy dominowałaby przeznaczona na partyjne wiece Volkshalle - Hala Ludowa (hala zgromadzeń), naśladująca rzymski Panteon o kopule w wysokości 300 metrów. Pod kopułą miało się zmieścić 180 tys. osób. (wg. samego Speera tak duża ilość ludzkich oddechów, spowodowałaby zjawisko powstawania małej chmury deszczowej i związanych z tym opadów wewnątrz obiektu.) Na południu miał stanąć potężny łuk triumfalny, (odpowiednio większy od francuskiego łuku triumfalnego) za nim w dwóch rzędach działa zdobyte przez Wehrmacht na wrogich armiach.


Przekrój poprzeczny


Rzut

Przestrzeń między halą a łukiem wypełniałyby potężne dworce i gmachy rządowe. By móc wyburzyć dużą część berlińskiego centrum, Speer osobiście nadzorował na przełomie październik 1941 – kwiecień 1942, deportację z Berlina 23 tysięcy Ż🤬dów, których mieszkania potrzebne były dla przesiedlenie mieszkańców z wyburzanych budynków. Po rozpoczęciu Planu Barbarossa w czerwcu 1941 roku, Hitler spodziewał się całkowitego zwycięstwa w wojnie w 1945 roku. Następnie po ukończeniu wszystkich planów architektonicznych dla Berlina chciał zorganizować Światową Wystawę w Berlinie w 1950 r., a następnie przejść na emeryturę i osiąść w Linzu.


Volkshalle - Kadr z filmu "Vaterland"

Łuk Triumfalny, także kadr z "Vaterland"

[i]Makieta z filmu: "Upadek", w tle Albert Speer

Ostatecznie, w związku z przegraniem przez Hitlerowskie Niemcy wojny, projektu nigdy nie zrealizowano. Albert Speer stanął przed trybunałem w Norymberdze w 1946. Został skazany na 20 lat więzienia.

Jedynym zrealizowanym elementem Welthauptstadt Germania jest tzw. Schwerbelastungskörper. Był to masywny betonowy blok poprzez który planowano sprawdzić szybkość osiadania przyszłych budynków. Założono, że górną granicą osiadania będzie 6 cm, lecz w ciągu trzech lat budowla osiadła o 18 cm. Pomimo tego, Hitler nakazał kontynuowanie prac. Schwerbelastungskörper powstał w miejscu, w którym miał stanąć Łuk Triumfalny i istnieje do dziś


Współczesna wizualizacja


Porównanie wielkości budynków

BONUS:

Polecam oglądać na full screen.

Bibliografia
1.Wrocławska architektura spod znaku swastyki na tle budownictwa III Rzeszy, Janusz L. Dobesz, Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, 1999
2. Wykop.pl
3. Wikipedia: Plan Germania
4. Wikipedia: Albert Speer

Poprzednie tematy:
Pałac Rad
Centralny Teatr Armii Czerwonej w Moskwie

Kto się wybiera do Boobie Puszczy?

Ciekawa informacja z kilkoma zdjęciami. Jeśli się nie spodoba, to po prostu nie dawajcie piw, nie wyjdzie z poczekalni.

Łeonid Stepanowicz Stadnyk (ukr. Леонід Степанович Стадник (ur. w 1971 roku w obwodzie żytomierskim) – ukraiński lekarz weterynarii będący najwyższym żyjącym człowiekiem na świecie[1]. Mierzy 2,59 m i waży około 200 kg (stan na marzec 2008). Chociaż jest najwyższym człowiekiem na świecie, nie jest najwyższym człowiekiem wedle Księgi Guinnessa. W 2008 roku były przeprowadzane badania mające potwierdzić wzrost Stadnika, na które zainteresowany się nie zgodził, czym utracił tytuł w Księdze Guinnessa[2]. Najwyższym człowiekiem wg księgi Guinessa jest Turek Sultan Kösen, który mierzy 2,47 metra.

Jego problemy z wzrostem zaczęły się w wieku 12 lat. Rozwinął się u niego guz przysadki wydzielający hormon wzrostu. Doszło do powstania tzw. gigantyzmu akromegalicznego.



Reszta oczywiście w komentarzu.

Dzisiaj ukradłem samochód, zgw🤬ciłem kobietę, okradłem sklep, zabiłem policjanta bo chciałem się wyszaleć w ostatni dzień mojego życia.
Końca świata nie ma i grozi mi dożywocie.

tsunami just hit new york

Dobre..

Ciekawe czy miota nim jak szatan jak w naszych przegubowcach
Jednym słowem

AutoTram Extra Grand wyprodukowany przez firmę Göppel ma aż trzydzieści metrów długości i może pomieścić 256 pasażerów. Pojazd ma 10 kół i dwa przeguby, co najważniejsze kierowanie tą stonogą nie jest trudniejsze, a może nawet łatwiejsze od prowadzenia tradycyjnego autobusu. Wyposażony w cztery kierowanie osie, z czego trzy kontrolowane są przez elektrohydrauliczny układ silników. System komputerowy kieruje kolejnymi sekcjami tak, aby kolejne koła podążały torem wyznaczonym przez pierwsze koło, tak więc kolejne części autobusu są wagonami poruszającymi się po niewidzialnym torze. Warto dodać, że AutoTram Extra Grand jest pojazdem wpisującym się we współczesny trend pojazdów ekologicznych. Napędzany jest silnikiem hybrydowym i dodatkowo wzbogacony o taki system zarządzania energią, że bezemisyjnie na samych bateriach może przejechać do 8 km

81 odcinek programu, pt. „WARSZAWIACY vs RESZTA ŚWIATA - POJEDYNEK NA WIEDZĘ " jest specjalnym odcinkiem, gdzie pojedynkują się na wiedzę osoby urodzone w Warszawie i osoby z innych miast.

Odwiedź nas na:
MaturaToBzdura.TV
youtube.com/MaturaToBzduraTV
facebook.com/MaturaToBzdura

Niektórym koniec świata jest na rękę.

Ten statek został zbudowany w 1974 roku i służył jako statek wycieczkowy przez prawie 25 lat. Jednak w 2000 roku statek osiadł na rafie w pobliżu wysp Salomona na Pacyfiku i jest tam po dzisiejszy dzień.

Reszta w komentarzach

Źródło

Jeśli bycie pobitym, zgw🤬conym, porwanym dla okupu, a w najlepszym razie okradzionym nie należy do twoich ulubionych rozrywek - tych miast unikaj jak ognia. Przedstawiamy listę dziesięciu najniebezpieczniejszych miejsc na Ziemi.

Musimy być świadomi, że nie w każdym zakątku kuli ziemskiej zostaniemy powitani chlebem i solą.
"Na północ miasta policja nie wjeżdża. Nikt nie wkłada swoich rąk w rozżarzone węgła" - śpiewał kiedyś Kazik Staszewski w utworze "Nie zrobimy wam nic złego, tylko dajcie nam jego".
Te słowa są doskonałą ilustracją dla poniższego zestawienia. Zestawienia miejsc, gdzie człowiek ceniący sobie bezpieczeństwo, stabilizację i szeroko pojęty "święty spokój" nie powinien nigdy trafić. Ba! Nie powinien nawet pomyśleć o wycieczce do jednego z poniższych miast.

Harare:
Kiedyś nie było to takie straszne miejsce do życia, ale problemy ekonomiczne Zimbabwe spowodowały, że miasto pogrążyło się w nędzy i kryzysie. Galopująca hiperinflacja sprawia, że pieniądz traci na wartości w niewiarygodnym tempie (ceny podwajają się co 30 godzin!). Może więc zdarzyć się tak, że wjeżdżając do Harare jako bogacze, po paru dniach za nasze grube pliki banknotów nie kupimy nawet paczki zapałek. Miejscowi dobrze wiedzą, że w Zimbabwe nie ma sensu iść do sklepu po papier toaletowy. Taniej wychodzi podcieranie się tamtejszymi dolarami.

W Zimbabwe każdy obywatel był kiedyś miliarderem. Niestety zera na banknotach niewiele znaczą.

Bagdad:
Nieważne skąd pochodzisz - z USA, czy z innego zakątka świata - w Bagdadzie nie będziesz bezpieczny. Zamachy terrorystyczne, uliczne strzelaniny, czy podkładane ładunki wybuchowe wciąż są tu ogromnym zagrożeniem. Najgorsze jest to, że w trakcie zamieszek, czy zamachów bombowych giną także przypadkowi ludzie.

Zamachy bombowe wciąż zdarzają się na ulicach Bagdadu.

San Pedro Sula:
To miasto w Hondurasie przebojem wdziera się na listę tych o największym współczynniku morderstw. W 2011 wynosił on 86 na 100 tysięcy mieszkańców (statystyki policyjne mówią o 1200 osób zabitych).
Problemem tego 800-tysięcznego miasta jest zorganizowana przestępczość. Brutalne pobicia, porwania dla okupu, czy mafijne egzekucje, to smutna codzienność w San Pedro Sula. Policja nawet nie próbuje walczyć z kartelami, gdyż nie jest w stanie wygrać wyścigu zbrojeń ze świetnie wyposażonymi bezwzględnymi gangsterami.

Nawet jeśli znasz hiszpański, spotkanie z przyjemniaczkami z gangu San Pedro Sula nie należy do przyjemności.

Reszta w komentarzu.