Główna Poczekalnia Dodaj Obrazki Dowcipy Soft Szukaj Ranking
Zarejestruj się Zaloguj się
 

#bezdomny

Ręka poza barkiem
Konto usunięte • 2013-08-22, 18:28
Napotkany bezdomny

Zabrakło mu pieniędzy, więc musiał opuścić ośrodek dla bezdomnych.

O tym, że były żołnierz został wyrzucony z ośrodka prezes schroniska dowiedział się po powrocie z urlopu.

Bezdomny musiał opuścić ośrodek mimo, że niedawno przeszedł skomplikowaną operację "...bo podobno zalega z płatnościami za poprzednie miesiące, to jest kwota rzędu sześciuset czy siedmiuset złotych, które się zobowiązał spłacać w ratach..." - i najdalej w sierpniu dług miał uregulować.

Prezes długo próbował przekonywać swoich zastępców do zmiany decyzji. Kiedy mu się nie udało, sam złożył dymisję. Rzecznik ośrodka uważa, że wszystko odbywa się zgodnie z prawem. "...wszystkie decyzje, i wszystkie działania, podejmujemy zgodnie ze statutem..."

Natomiast bezdomny twierdzi, że takie prawo może i jest sprawiedliwe, ale na pewno nie jest ludzkie.

"Nie będę się skarżył, ale dzisiaj spałem w lesie w nocy."


Źródło + audio
Żul i muchy
Sudecki • 2013-06-29, 14:55
Dlaczego obsrany żul nie przejmuje się muchami?

Bo mu koło dupy latają.


Wymyślone na kiblu (muchy nie latały), ale może ktoś już mnie uprzedził.
Sralnia
MaskAmOtion • 2013-06-25, 23:19
Zastanawiało mnie kiedyś gdzie srają i szczają osiedlowi żule.
Dzisiaj się dowiedziałem.




C🤬j, że słabe
Dwie historie menelskie
Forest1987 • 2013-06-07, 5:39
Dwie historyjki które mi się przytrafiły.

1. Wracając z dworca w Łodzi zostałem zaczepiony przez cygankę.
- Daj powróżę, powróżę z ręki, z kart.
- Nie mam kasy, do widzenia.
- Daj, 5 zł powróżę.
I taka wymiana trwała przez minutę czy dwie, ja idę ona za mną i kiedy już traciłem cierpliwość menel obok którego przechodziliśmy zareagował:
- Słyszałaś co Pan powiedział? Sssp🤬alaj!

2. Druga historyjka działa się na dworcu w Kielach, jakiś młody ksiądz do starszego powiedział:
- Laudeturm Iesus Christus.
Na co starszy:
- In secula secularis.
A menel leżący na ławce dodał:
- Seculorum! SeculORUM!
Myślałem, że padne
Kobieta, aby znaleźć przytulisko dla swojego ojca, przekonywała urzędników, że to kloszard znaleziony na ulicy. Kiedy kłamstwo wyszło na jaw, podrzuciła 77-letniego pana Franciszka do noclegowni dla bezdomnych. Z kromką chleba i bez grosza przy duszy.


"Córka dała mi kromkę chleba i zostawiła przed drzwiami noclegowni. Na odchodnym powiedziała, że więcej się nie zobaczymy"
- mówi, płacząc, pan Franciszek. - "Ale ja chciałbym ją jeszcze zobaczyć..."


Mężczyzna trafił do ośrodka dla bezdomnych przy ul. Popiełuszki w Opolu we wtorek wczesnym popołudniem.

- Zauważyłam przed wejściem starszego pana i kobietę, która całuje go w czoło na pożegnanie. Zaintrygowało mnie to - wspomina Elżbieta Urzędowska, dyrektor ośrodka. - Podeszłam do tego mężczyzny, a on zapytał czy przyjmiemy go na nocleg. Tej kobiety już przy nim nie było.

Urzędowska porozmawiała chwilę ze starszym panem i dowiedziała się, że to córka podrzuciła go do noclegowni. Wybiegła za nią, licząc, że uda jej się przemówić do rozsądku, ale kobiety już nie było.

- Córka zostawiła go z kromką chleba i soczkiem. Nie miał przy sobie pieniędzy, ani dowodu osobistego. Stwierdził, że zabrała mu go córka, po tym jak wymeldowała go ze swojego mieszkania - opowiada Urzędowska.

Dyrektor ośrodka chciała skontaktować się z wyrodną córką telefonicznie, ale okazało się, że nie zostawiła ojcu numeru do siebie.

Pan Franciszek szybko zadomowił się w nowym miejscu. Stara się uśmiechać, ale widać, że przytłacza go sytuacja, którą zafundowali mu bliscy.

- Na głowę mi tu nie pada, jeść dostaję... Pani sobie nie wyobraża ile ja kilometrów pieszo zrobiłem, zanim córce udało się mnie tu wsadzić - wspomina Franciszek Żmuda. - Nie chciałem się od niej wyprowadzać, ale nie miałem nic do gadania. Córkę interesowały tylko moje pieniądze (ma ponad tysiąc złotych emerytury - red.). Powiem pani, że ja każdego dnia modlę się, żeby Bóg zabrał mnie do siebie. Nie mam już siły dłużej się tułać - mówi próbując ukryć łzy.

Pan Franciszek wcześniej mieszkał u córki. Ma do niej żal, bo kiedy poprosiła, wziął dla niej 6 tys. złotych pożyczki i telewizor na raty, który, jak mówi, widział tylko w sklepie.

- Emerytura pana Franciszka przychodzi na adres córki. Podjęliśmy już odpowiednie działania, żeby zablokować taki sposób wypłaty - mówi Elżbieta Urzędowska.

Dyrektorka ośrodka przeprowadziła własne śledztwo, żeby dowiedzieć się dlaczego mężczyzna na starość wylądował na ulicy.

Ustaliła, że pan Franciszek mieszkał z drugą żoną w gminie Łubniany, ale po jej śmierci pasierbica sprzedała dom razem z ojczymem, a on został na lodzie.

Później pomieszkiwał trochę u kolegi w Opolu i w przytulisku w Bielicach.

- Ostatecznie pojechał do córki z pierwszego małżeństwa do Jastrzębia Zdroju. Ona zameldowała go nawet u siebie, ale nie spodobało się to jej mężowi, więc postanowili się pozbyć starego ojca - relacjonuje dyrektor noclegowni.

Nie mogli go wymeldować, dopóki mieszkał u nich, więc opłacili mu stancję. Ojciec widocznie nadal im zawadzał, bo postanowili znaleźć mu dach nad głową, ale taki, za który nie będzie trzeba płacić.

- Zanim córka przywiozła pana Franciszka do nas, pojechała z nim do Ośrodka Interwencji Kryzysowej. Twierdziła, że go nie zna i że to jest bezdomny, którego znalazła na ulicy - opowiada dyrektor Urzędowska. - Pracowników zaskoczyło to, że jak na nieznajomego, to kobieta bardzo dużo o nim wie. Zaczęli ją naciskać i wtedy przyznała się, że jest jego córką.

Pan Franciszek mówi, że jest już zmęczony i nie chce wyprowadzać się z noclegowni. - Tu mam łóżko, jedzenie, cichutko słucham sobie radyjka - mówi jakby usprawiedliwiając, że nie zrobi kłopotu.

Ostatni meldunek miał jednak na Śląsku, dlatego w opolskiej noclegowni nie może zostać na stałe.

- Znaleźliśmy ośrodek, który przyjmie pana Franciszka, staramy się też o pieniądze na pokrycie kosztów przejazdu - wyjaśnia Urzędowska. - Pracuję tu od 11 lat, ale pierwszy raz zdarzyła mi się taka historia. Żeby własna córka podrzuciła ojca do noclegowni... - kręci z niedowierzaniem głową.

Pan Franciszek ma żal do córki, ale nie złorzeczy pod jej adresem.

- Tak nie robi kochająca córka - mówi tylko cicho ukradkiem ocierając łzy...

Źródło

Może ktoś pozna tego człowieka, może zna jego córkę. Może napluje w jej kurewski pysk.