#owady

Głodne żabki

Alternatywa dla mięcha? Ktoś chętny?
Swoją drogą ciekawe dlaczego na całym świecie ludzie wp🤬lają robaki, a w europa się jakoś przed tym uchowała
Skośnooką to by szarpał

Mój sekret jest taki, że nie używam żadnych środków chemicznych, tylko feministyczne mrówki.
Wpuszczam je, a one od razu zaczynają narzekać na ich role płciowe i domagają się równości w mrowisku. Potem wywierają presję na królowej, żeby przestała się rozmnażać i zwaliła całą winę na samców. W ostatniej fazie moje mrówki zapraszają wrogie owady z sąsiedztwa do imigracji do ich mrowiska.
W ciągu trzech generacji mrowisko zostaje unicestwione. Albo zwracam pieniądze.

ja p🤬le jak słyszę kilka komarów w pokoju to nie mogę spać, a ten gościu se trzyma całą armię gówna tuż za oknem...
chciałbym zobaczyć jak mu kiedyś dzieciak zbije zabawką tą szybę :S

Przyznać się sadole który z was ma takiego pupilka

Całość może wygląda obrzydliwie ale praca zespołowa godna podziwu.

Natknąłem się w Internecie na dziwny gatunek żuka. Owad ten mówiąc krótko: ze strachu sra żarem.

Poniżej zamieszczam notkę z Newsweeka, angielskojęzyczny film i wypowiedź obrońcy kreacjonizmu, którego argumentem jest ów wystrzałowy żuczek.

Żuka, który broni się, wystrzeliwując z odbytu substancje stanowiące swoisty ładunek wybuchowy, znaleźli ekolodzy nieopodal miasteczka Aberthaw w Walii. Owad strzela, np. do próbującego go zjeść ptaka, dwiema substancjami, które mieszają się w powietrzu. W wyniku reakcji chemicznej rozlega się ostry dźwięk i pojawia się chmura dymu. - To niegroźne dla ludzi stworzonko broni się w ten sposób, gdy jest zagrożone jego życie - mówi ekolog Alex Coxhead.
Newsweek

Ewolucjonizm to nie nauka. To fantastyka pseudonaukowa, którą ewidentnie obala jeden maleńki, niepozorny żuk bombardier. youtube.com/watch?v=NiG4QKSZdeQ

Żuczek ten ma w swym odwłoku oddzielne komory do magazynowania hydrochinonów i nadtlenku wodoru. W razie zagrożenia przez mrówki, pająki czy żaby substancje te są błyskawicznie tłoczone do specjalnej, wzmocnionej komory spalania, w której pod wpływem wtryskiwanych katalizatorów (katalazy i peroksydazy) powstaje reakcja wybuchowa. Napastnik dostaje w nos gorącą mieszanką (ponad 250 st.C), której towarzyszy odgłos wystrzału.

Jak te żuki mogły wytworzyć tak skomplikowany mechanizm chemiczny w procesie „ewolucji” i „selekcji naturalnej”?

Miliony lat temu prymitywne egzemplarze żuczków zaczęły ryzykowną zabawę z ogniem. Ponieważ przy pierwszych próbach strzelania żuczkom odpadały odwłoki, więc naradziły się, co tu dalej robić. Aha, zmieńmy skład chemiczny hydrochinonów i ilość wtryskiwanego nadtlenku wodoru! Co, brak pożądanych efektów? Połowa populacji straciła du.py na strzelnicy? Wszystko jasne, trzeba poprawić mechanizm zapłonowy! Co, znowu prawie wszystkim żuczkom pourywało nogi i rozwaliło wątroby?
Aha, przecież trzeba obniżyć ciśnienie w komorze spalania i gruczoły z katalizatorem muszą szybciej się zamykać! Że też na to żaden z nas wcześniej nie wpadł. Cholera jasna, znowu masakra na poligonie doświadczalnym. Gdzie tkwi błąd? A może ścianki komory wybuchowej trzeba wzmocnić azbestem? I co teraz? Znowu wszystkim najodważniejszym samcom oberwało jaja! Jak my mamy się rozmnażać? Och ty Karol, chyba zapomnieliśmy o odpowiednim katalizatorze, o optymalizacji zaworów wtryskowych, o właściwych proporcjach składu mieszanki pulsacyjnej, a nasz dziadek na łożu śmierci przecież nas ostrzegał...
Obrońca kreacjonizmu (polacy.eu.org)

Zespół naukowców Iowa State University postanowił przyjrzeć się bliżej uprawianej w tym stanie modyfikowanej genetycznie kukurydzy oraz wpływowi, jaki te uprawy mają na inne rośliny i zwierzęta. Pod lupę wzięli stonkę kukurydzianą oraz szczepy modyfikowanej genetycznie kukurydzy, która miała produkować toksynę zwalczającą te szkodniki.

Już w 2009 roku zauważono, że wspomniane wyżej owady nabierają odporności na toksynę Cry3Bb1, która miała chronić kukurydzę przed stonką. Dwa lata później amerykańscy naukowcy zauważyli, że larwy owadów, które nabyły odporność na wspomnianą wyżej toksynę, przeniosły się także na znajdujące się nieopodal pola obsiane szczepem modyfikowanej genetycznie kukurydzy produkującej toksynę mCry3A, która również powinna być szkodliwa dla stonki kukurydzianej. Jednak testy laboratoryjne wykazały, że owady wykształciły odporność na oba rodzaje toksyn, przez co stonka kukurydziana wyrządza dziś w Iowa mniej więcej takie same szkody w uprawach, jak przed wprowadzeniem upraw GMO.

Naukowcy zidentyfikowali także przyczynę, która doprowadziła do tego, że stonka kukurydziana wykształciła odporność na działanie toksyn Cry3Bb1 oraz mCry3A. Według nich zmodyfikowana genetycznie kukurydza produkowała ich zbyt mało, by zabić najsilniejsze osobniki, które nadal się rozmnażały – kukurydza GMO w pewnym sensie „zaszczepiła” stonkę kukurydzianą w Iowa przeciwko tym toksynom. Brak odpowiedniej ilości toksyny amerykańscy naukowcy tłumaczą tym, że rolnicy w niewystarczający sposób dbali o swoje pola, a odporność na oba rodzaje toksyn spowodowana została faktem, że obie odmiany kukurydzy GMO sadzone były masowo i blisko siebie.

źródło

Mrówka postanowiła popełnić samobójstwo

To czego nie widac golym okiem