#robotnicy

Tędy nie da się przejechać ...

Tylko trzeba będzie go pozbierać ...

To nie był jego dobry dzień ...

I po równo

Zdarzenie na drugim planie.


Teraz mają wolne dwa etaty.

Dosyć stara historia,

Jadę sobie pociągiem podmiejskim na zajęcia i na stacji wsiada ogromny tłum ludzi. Większość to robotnicy ukraińscy, najpewniej wracali z robót bo byli umazani farbami, klejami, w pyle etc. Nie jest to żadna próba ataku na ciężko pracujących ludzi, ale ciężko było nie poczuć silnego zapachu potu zmieszanego z alkoholem. Rozsiedli się w miarę zbitej paczce, acz było ich z 30-40 więc siłą rzeczy niektórzy siedzieli dosyć daleko. Nie przeszkadzało im to krzyczeć do siebie, puszczać sobie muzykę. Niektórzy otwierali piwa, inni rozpakowywali jakieś żarcie i wcinali to zawzięcie. Słowem - sytuacja w pociągu zmieniła się diametralnie.

Naprzeciwko mnie siedział starszy elegancki pan, czytał sobie gazetę i czasem jedynie spoglądał znad jej krawędzi na tę głośną i rozbestwioną hałastrę. Zdegustowany kręcił głową, cmokał i wzdychał. W pewnym momencie nasze spojrzenia się spotkały i w mgnieniu oka złapaliśmy jeden tok rozumowania, oczywistą myśl, którą uznałem za ważne by wyartykułować. Przełknąłem ślinę

- Jest ich coraz więcej i coraz częściej coś takiego ma miejsce w pociągach
Starszy pan zmarszczył brwi i odpowiedział:

ukryta treść

-Szto szto?

Limit szczęścia wykorzystany do końca życia.

Cały materiał ciekawy ale można dostrzec że pracownicy ostrożnie spoglądają w górę na stalowe elementy tam się przemieszczające. W 1:10 widać że pracownik unika trafienia długim stalowym prętem.

Dobrzy ludzie wyciągnęli maluszka z rowu

Koszenie to jednak niebezpieczna praca.