Po kinie roznosi się nieprzyjemny zapach. W końcu jeden mężczyzna nie wytrzymuje i pyta osobę siedzącą przed nim:
- Przepraszam, czy Pan się zesrał?
- Oooo, zdarzało się. Wszystko zaczęło się w pewną ciepłą, letnią noc w 1988 roku gdy wracałem urodzin znajomego. Wie pan, alkohol, dużo jedzenia - wracałem piechotą i niestety nie wytrzymałem. Następnie w październiku 1992 roku na weselu z podobnego zresztą powodu. Tym razem było jednak gorzej, bo nie udało mi się dojść do ubikacji, która przecież była w sali. To nie było przyjemne. W 1993 również, tym razem tuż przed obroną pracy magisterskiej. Wtedy stres zrobił swoje, na szczęście byłem przygotowany, bo miałem ze sobą zapasowe majtki. Z kolei kiedy zacząłem ostatnią pracę, w listopadzie 1999 roku doszło do...
- No dobrze, ale czy dzisiaj się Pan zesrał, teraz?
- Teraz to nie. Ale wydaje mi się, że zesrał się Pan, który siedzi przede mną. Może zapytam....Przepraszam czy Pan się zesrał?
- Żeby to raz. Już w 1982 roku kiedy byłem na pogrzebie kolegi, który to...